การเตรียมพร้อมก่อนการพิมพ์งาน
เทคนิคการพิมพ์และท่านั่งที่ถูกต้อง ตลอดจนการจัดหาอุปกรณ์และเครื่องใช้สอยต่าง ๆ ที่เหมาะสม จะช่วยป้องกันอาการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นได้ ฉะนั้นท่านั่งที่ถูกต้องในขณะพิมพ์งานบนแป้นพิมพ์ ซึ่งหมายถึง การปรับ การจัดเก้าอี้และโต๊ะคอมพิวเตอร์ให้มีความสูงที่เหมาะสม
1. ท่านั่ง การนั่งที่ถูกวิธีในการใช้เครื่องคอมพิวเตอร์จะทำให้สามารถทำงานได้ต่อเนื่องกันเป็นเวลานาน การนั่งควรนั่งตัวตรง หลังตรง เอนไปข้างหน้าเล็กน้อย โดยใช้ลำตัวห่างจากขอบโต๊ะคอมพิวเตอร์ประมาณ 4-5 นิ้ว พยายามนั่งให้ลำตัวอยู่กึ่งกลางของแป้นพิมพ์ตรงตำแหน่ง อักษรตัว “j” การนั่งในระยะเวลานาน ๆ อาจขัดขวางการหมุนเวียนของเลือด ทำให้เกิดอาการเหน็บชาที่ขาขึ้นมาได้ ดังนั้นพยายามรักษาระดับของหัวเข่า โดยให้ตั้งฉากที่ 90 องศา จะ
ทำให้การเคลื่อนไหวของร่างกายเป็นไปอย่างถูกหลักการ
2. การวางมือ ให้โค้งนิ้วมือเล็กน้อย โดยให้ปลายนิ้วงุ้ม และวางนิ้วให้สัมผัสหรือแตะเบาๆ บนแป้นเหย้า (แป้นอักษรที่ใช้ในการพิมพ์เป็นหลัก ซึ่งก็คืออักษร ฟ ห ก ด่า ส ว) วางข้อมือต่ำขนานกับแป้นพิมพ์ให้เป็นเส้นตรงกับช่วงแขน ข้อศอกแนบลำตัว ตั้งข้อศอกทำมุม 90 องศาจากลำตัว ถ้างอข้อศอกมากเกินไปอาจมีผลทำให้การวางนิ้วบนแป้นพิมพ์ผิดตำแหน่งหรือวางไม่ถูกต้อง ซึ่งจะมีผลต่อการพิมพ์คือ พิมพ์ผิดตามไปด้วย ถ้าแขนงอสูงเกินไป อาจเป็นเพราะโต๊ะสูงเกินไป ควรปรับเปลี่ยนความสูงของเก้าอี้ เพื่อให้เหมาะสมกับความสูงของโต๊ะ ซึ่งความสูงที่ดีของโต๊ะคือประมาณ 28-30 นิ้ว
3. การวางเท้าและลักษณะของโต๊ะคอมพิวเตอร์ เท้าทั้งสองข้างควรวางราบกับพื้น โดยให้เท้าใดเท้าหนึ่งวางเหลื่อมล้ำกันเล็กน้อย เพื่อช่วยในการทรงตัวที่ดี ถ้าวางเท้าขนานกับพื้นหรือวางเท้าชิดกันอาจทำให้เกิดอาการเมื่อยล้าได้ง่าย
ลักษณะของเก้าอี้ควรเป็นเก้าอี้ที่สามารถปรับระดับความสูงต่ำของเบาะนั่งได้ และต้องมีพนักพิงที่แข็งแรงและต้องปรับพนักพิงหลังให้อยู่ในแนวตรง นอกจากนี้ต้องไม่มีที่วางแขน เพราะจะทำให้เกะกะต่อการเคลื่อนไหวของแขนทำให้พิมพ์ไม่ถนัด
4. ตำแหน่งของศีรษะ
ศีรษะควรตั้งตรงและหันไปทางขวาเล็กน้อยเพื่อมองแบบฝึกพิมพ์หรือต้นฉบับ โดยให้สายตาอยู่ระดับเดียวกับส่วนบนสุดของจอภาพ และพยายามรักษาระยะห่างของสายตา กับจอภาพประมาณ 20-30 นิ้ว
ปัญหาที่พบบ่อยในผู้ฝึกพิมพ์ใหม่
1. ขาดความรู้เรื่องคอมพิวเตอร์
ในการฝึกพิมพ์ใหม่ ๆ ผู้ฝึกพิมพ์จะไม่มีความรู้เรื่องแป้นอักษรต่าง ๆ เลยว่าตัวอักษร ตัวเลข และตัวอักขรพิเศษอะไร อยู่ที่ไหน ใช้ประโยชน์อย่างไร ทำให้เกิดความเบื่อหน่ายจนไม่มีความสนใจในการพิมพ์ เป็นปัญหาหลักอย่างหนึ่งในการพิมพ์
2. เกิดความรู้สึกกลัวและเกร็ง
จากปัญหาในข้อ 1 อาจส่งผลต่อความรู้สึกของผู้ฝึกพิมพ์ กล่าวคือเมื่อผู้ฝึกพิมพ์รู้สึกว่าหาแป้นอักษรไม่เจอก็เริ่มลนลานกลัวว่าจะพิมพ์ไม่ทันบ้าง กลัวว่าครูผู้สอนจะว่าบ้าง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เกิดการเกร็งและรู้สึกกลัว และในที่สุดทำให้ไม่อยากพิมพ์
3. ไม่มีสมาธิในการพิมพ์
เนื่องจากการฝึกพิมพ์ใหม่ ๆ ผู้ฝึกพิมพ์อาจจะยังจัดระบบประสาทสัมผัสในการพิมพ์ไม่ได้ เช่น ประสาทตาต้องมองที่เอกสาร มือวางที่แป้นเหย้า ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวที่ไม่สัมพันธ์กัน และกลัวว่าจะพิมพ์ผิดจึงมองไปที่แป้นเหย้าไปพร้อมๆ กับเอกสารที่จะพิมพ์ ทำให้เริ่มเสียสมาธิและทำให้ปวดต้นคอได้ง่าย
4. ปวดกล้ามเนื้อเนื่องจากการเกร็งมากเกินไป
สำหรับข้อนี้เป็นผลสืบเนื่องมาจากหลาย ๆ ข้อ ที่ผ่านมากล่าวคือ ถ้าผู้เรียนไม่มีความรู้และทักษะเกี่ยวกับท่านั่งและการวางมือ ตลอดจนหลักการพื้นฐานที่จำเป็นจะทำให้รู้สึกกังวล เกร็ง ประสาทสัมผัสทำงานไม่สัมพันธ์กัน มีผลทำให้เกิดการเกร็งกล้ามเนื้อ จนทำให้ปวดเมื่อยและอ่อนล้าในที่สุด
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
1. ควรหยุดพักเป็นเวลา 5-10 นาทีทุกๆ ชั่วโมง
2. ตรวจสอบแสงสว่างในห้องทำงาน ให้มีแสงสว่างอย่างเพียงพอ
3. พักสายตาทุกๆ 15 นาที
